Spijt (Συγγνώμη!)

Η δεύτερη συνάντηση της ομάδας με την ταινία  spijt! (Συγγνώμη!)

Λίγα λόγια για την ταινία: Ολλανδική ταινία παραγωγής 2013 του Dave Schram που θίγει το θέμα του σχολικού εκφοβισμού. Εστιάζει στην αντίδραση των άλλων (εκπαιδευτικών, μαθητριών/μαθητών κλπ) υπενθυμίζοντάς μας ότι η σιωπή είναι συνενοχή.

Οι μαθητές/μαθήτριες απαντούν στο ερωτηματολόγιο: https://forms.gle/fYN1dXXWqPBWE93q8

Οι κριτικές-τα σχόλια των μαθητριών/μαθητών:

Η βαθμολογία της ταινίας:

Σκηνή που ξεχώρισαν

Ξεχώρισα το τέλος της ταινίας, όπου ο Ντάβιν αποκαλύπτει όλη την αλήθεια για τον εκφοβισμό που υπέστη ο Γιόχεμ και που τον οδήγησε στην αυτοκτονία.

Μια σκηνή που ξεχωρίζω είναι όταν ο Ντέιβιντ βοήθησε τον Γιόχεμ να μοιράσει τα φυλλάδια και παίζανε ταυτόχρονα, καθώς δείχνει ότι περνούσαν καλά μαζί και ότι έγιναν φίλοι.

Την σκηνη που ο γιοχεμ υιοθέτησε τον σκυλο

Η σκηνή που ξεχώρισα περισσότερο από την ταινία ήταν η τελευταία που αποκαλύφτηκε ποιος έκανε τον Γιόχαμ να μεθύσει.

Το μήνυμα της ταινίας:

Το μήνυμα της ταινίας είναι ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να σπάσει την σιωπή του ,όταν συμβαίνουν περιστατικά λεκτικού ή σωματικού εκφοβισμού.

Πιστεύω ότι μέσα από την ταινία ο σκηνοθέτης θέλει να μας πει ότι αν κάποιος μας φέρεται άσχημα πρέπει να μιλήσουμε και να μην το κρατήσουμε για τον εαυτό μας. Επίσης θέλει να καταλάβουμε ότι και κάποιος άλλος αν δέχεται bullying πρέπει το πούμε.

Να μη κρίνουμε τους άλλους επειδή δεν ξέρουμε ποτέ πώς θα καταλήξει

Θεωρώ πως το μήνυμα που θέλει να περάσει η ταινία είναι ότι πρέπει να μιλάμε και να αντιδρούμε όταν μας εκφοβίζουν ή όταν βλέπουμε να εκφοβίζουν κάποιον

Από αυτήν την ταινία έμαθα οτι αν οποιοσδήποτε μας ασκεί bullying για αυτά που είμαστε εμείς πρέπει να μιλάμε και να μη φοβόμαστε. Επίσης, όταν βλέπουμε ένα τέτοιο περιστατικό δεν πρέπει να αδιαφορούμε, αλλά να πάρουμε θέση.

Ενδεικτικές παρουσιάσεις-κριτικές:

Η ταινία αυτή ήταν ιδιαίτερα καθηλωτική και δραματική. Ένας έφηβος, ο Γιόχεμ πέψτει θύμα εκφοβισμού από τους συμμαθητές του.Κανένας δεν αντιδρά στη σωματική και ψυχολογική βία που δέχεται και όλοι γίνονται συνυπεύθυνοι για το τραγικό τέλος του παιδιού.Θα πρότεινα την ταινία,γιατί το θέμα αφορά όλους μας και αποδίδεται με ρεαλιστικό τρόπους από τους ηθοποιούς.

Είναι μια καθηλωτική, θαυμάσια ταινία με πολύ ωραία πλοκή. Λάτρεψα τον τρόπο που παίζουν οι ηθοποιοί και τα πανέμορφα σκηνικά.

Η ταινία αυτη ήταν πολύ καλή. Ειχε πολύ έντονα συναισθηματα που προσπάθησαν να μας ευαισθητοποιησουν πάνω στο θέμα της ταινίας και να μας διδάξουν πως κάτι μικρό μπορεί να καταλήξει σε κάτι μεγαλο.

Πολύ συγκινητική. Ο Γιοχεμ ήταν ένα παιδί που δεχόταν bullying απο τους συμμαθητές τους για την εξωτερική εμφάνιση του. Μερικοί "νταήδες" τον χτυπάνε και τον κοροϊδεύουν. Όλα αυτά γινόντουσαν και στο χώρο του σχολείου, όμως ,κανείς δεν έπαιρνε θέση. Ακόμη και ο καθηγητής των μαθητών/μαθητριών. Δύο παιδιά, ωστόσο ήταν αυτά που έδωσαν έστω και λίγη χαρά στον Γιοχεμ- η Βέρα και ο Ντάβιτ.